Het probleem oplossen met draagbare apparaten: welke andere materialen zijn veilige alternatieven voor PFAS in horlogebandjes?

De afgelopen jaren heeft de wearables-industrie een exponentiële groei doorgemaakt, waarbij smartwatches en fitnesstrackers onmisbare accessoires zijn geworden voor gezondheidsbewuste consumenten. Er is echter een groeiende zorg ontstaan: de aanwezigheid van per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS), ook wel bekend als "forever chemicals", in veel bandjes van wearables. Deze chemicaliën, die vaak voorkomen in fluorelastomeren (aangeduid als FKM, FEK, FEKK of FEKM), vormen aanzienlijke gezondheidsrisico's, waaronder hormoonverstoring, verminderde vruchtbaarheid, leverschade en een verhoogd risico op kanker. Nog alarmerender is dat PFAS door regelmatig dragen op de huid terecht kunnen komen, waardoor gebruikers dagelijks aan deze schadelijke stoffen worden blootgesteld.

De wake-up call voor de 3C-elektronicaproductenindustrie

Een baanbrekende studie testte 22 horlogebandjes en vond verhoogde niveaus van perfluorhexaanzuur (PFHxA) in negen ervan, met name in duurdere bandjes gemaakt met fluorelastomeren. Deze studie, de eerste in zijn soort, heeft de industrie geschokt en de dringende behoefte aan veiligere alternatieven benadrukt.

Consumenten worden zich steeds meer bewust van de gevaren van PFAS en vragen om milieuvriendelijke, niet-giftige en3C-technologiematerialenschieten omhoog. Merken die dit probleem niet aanpakken, lopen het risico het vertrouwen van de consument, marktaandeel en geloofwaardigheid te verliezen.

Deskundigen raden aan horlogebandjes die gemaakt zijn van twijfelachtige materialen te vervangen en te kiezen voor veiligere alternatieven zoals siliconen,siliconenelastomeren,nylon of leer. In de nabije toekomst worden labels als "PFAS-vrij" of "Fluorvrij" naar verwachting een standaardvereiste voor draagbare apparaten.